Eeltvorming
|
Eelt is een natuurlijke reactie van de huid op extra druk. Personen die veel tillen of zwaar werk met de handen verrichten hebben -als natuurlijke bescherming- eelt aan de handen. Overmatig eelt aan de voeten, bijvoorbeeld op de bal en onder de hiel, de plaatsen waarop wij staan: 'drukpunten,' geeft vaak aanleiding tot vervelende klachten. Bij veel mensen wordt deze beschermlaag te dik en gaat pijn doen bij het lopen. Dan hebben we te maken met overtollig eelt, vaak in combinatie met likdoorns. Dit eelt kan door de pedicure deskundig worden teruggebracht tot de normale dikte en eventuele likdoorns worden verwijderd. | |
|
| Bezoek de ProVoet Pedicure! |
| Heeft u last van overmatig eelt dan kunt u een ProVoet Pedicure te bezoeken. Deze zorgt niet alleen voor het eenvoudig verwijderen van overtollig eelt, waardoor u weer op 'wolken' loopt, maar die kan ook de oorzaken daarvan bepalen en eventueel preventieve maatregelen adviseren. |
|
| Aan de hiel ontstaan kloven wanneer de huid extra droog is, meestal in combinatie met overmatige eeltvorming. Aan de tenen door een verweekte huid. |
Deze ontstaan door een verweekte huid door overmatige transpiratie of door langdurig contact met water. Een belangrijke oorzaak is vaak een schimmelinfectie. Deze moet eerst worden behandeld met door de arts voorgeschreven medicamenten. Daarbij is het zaak de huidomgeving zo droog mogelijk te houden door na het wassen tussen de tenen goed af te drogen. |
Likdoorns
| |
Een likdoorn, ook wel eksteroog genoemd, is een sterke eeltvorming op een klein gebied van de huid. Het is een misverstand te denken dat een likdoorn een wortel heeft. Een likdoorn groeit van buiten naar binnen. Dat wil zeggen dat het gevormde eelt door de druk van de schoen op een kleine ruimte naar binnen wordt gedrukt in een kegelvorm. Door de kegelvorm, met de punt naar binnen, doet de likdoorn pijn als men er op drukt. Een pedicure kan deze likdoorn verwijderen. Als er aan de oorzaak niets wordt gedaan, bijvoorbeeld door het model of type schoen te veranderen, is het logisch dat zich op den duur weer een likdoorn vormt. |
 |
Voetwratten
| Wratten en likdoorns zijn vaak lastig te onderscheiden. Het verschil tussen een wrat en een likdoorn is dat een wrat bij zijdelingse druk pijn doet en een likdoorn als men er bovenop drukt. |
Voetwratten zijn zeer besmettelijk. De gewone wrat komt meestal voor op jongere leeftijd. Er zijn verschillende soorten wratten, waaronder de ouderdomswrat. Het is een bruinachtige woekering van diverse afmetingen en kan overal op de huid voorkomen, ook op de voeten. Wratten verdwijnen op den duur vanzelf, hoewel dit soms jaren kan duren.
Een gewone voetwrat is een virusinfectie en lijkt vaak op een likdoorn. Voetwratten worden dus- net als wratten op andere plaatsen van het lichaam - veroorzaakt door een virusaandoening. Op de voetzool zijn wratten door het lichaamsgewicht plat.
Ingroeiende teennagels
Ingroeiende teennagels (vaak aan de grote teennagel) zijn een pijnlijke aandoening die zo snel mogelijk moet worden verholpen. Hierbij een aantal tips om te voorkomen dat uw nagels gaan ingroeien en pijn te voorkomen.
De grootste risicofactoren voor het ontstaan van ingroeiende teennagels is druk door slecht passende schoenen, het verkeerd - te kort - knippen van nagels en een weke nagelomgeving door veel baden of transpiratie. Zijwaartse druk van te smalle schoenen dringt de nagelwal over de nagel heen. Bovenwaartse druk door schoenen met te weinig ruimte in hoogte voor de tenen, duwt de nagel dieper in het nagelbed.
Als de nagel te kort wordt geknipt geeft dat schijnbaar een verlichting vanwege drukvermindering. Maar meestal zijn dan de gevolgen erger dan de kwaal. Het zachte gedeelte van de teentop kan zich dan over de teennagel krullen, zodat het ingroeien weer opnieuw begint. Nagels hebben juist een beschermende werking voor de zachte teentoppen.
Zij dienen altijd minimaal 1 millimeter uit te steken voorbij de teentoppen. Een andere veelgemaakte fout is, dat men de hoek van de nagel schuin weg knipt. Dit om direct pijnverlichting te geven. Hierdoor kan de nagel steeds dieper in het zachte weefsel van de nagelwal binnendringen. Vaak is er ook nog sprake van een beschadiging door knippen, waardoor zich als het ware een scherpe splinter vormt welke nog makkelijker in het zachte weefsel dringt.
knip teennagels altijd recht en niet te kort
- knip nooit hoekjes van de teennagel rond af
- vijl ook de teennagels netjes glad zoals uw vingernagels
- draag schoenen die voldoende ruimte bieden aan de tenen, zowel in breedte als in hoogte
- heeft u teennagels die de neiging hebben aan de zijkanten naar binnen te krullen, laat een pedicure u dan adviseren over de mogelijkheden om de nagelgroei te reguleren.
Tenslotte adviseer ik u om niet te lang te wachten met een bezoek aan de pedicure na de eerste symptomen van een ingroeiende nagel. Dit om pijnlijke ontstekingen te voorkomen.
Heeft u toch een ontsteking opgelopen, dan kan het nemen van voetenbaden met groene Biotex of soda de ontsteking verminderen. Neem echter geen voetenbad voordat u de pedicure gaat bezoeken: dit maakt de huid te week om goed te kunnen behandelen. De behandeling kan pas plaatsvinden, zodra de ontsteking is verdwenen.
| |
| Een ontsierende aandoening, soms pijnlijk. Maar ach, eigenlijk valt er best mee te leven. Zo denken de meeste mensen. Schimmels zijn de aanstichters van deze zogenaamde ‘kalknagels.’ Gelukkig zijn schimmelnagels tegenwoordig prima te behandelen. | |
|
| Hoe herkent u een schimmelnagel? |
|
| Bij schimmelnagels vertoont de nagelplaat verkleuringen zoals witte tot gele / bruinachtige strepen. De lengtegroei van de nagel is geremd en het gevolg hiervan is dat de dikte van de nagel toeneemt. |
|
|
| Hoe ontstaan schimmelnagels? |
Iemand met een gezonde huid en gezonde nagels heeft meestal een prima afweer tegen schimmels. Schimmels hebben het prima naar hun zin in slecht groeiende, vochtige of beschadigde nagels. Onder die omstandigheden kunnen schimmels zich gemakkelijk verspreiden. De sporen van schimmels bevinden zich overal in onze omgeving en we komen er dus eenvoudig mee in contact. Vooral in gemeenschappelijke ruimtes zoals douches, zwembaden, sporthallen en sauna’s. Wanneer u daar op blote voeten rondloopt, komt u bijna onvermijdelijk in contact met schimmelsporen. Als u vervolgens uw voeten onvoldoende afdroogt en bovendien overmatig transpireert, is de kiem voor een schimmelinfectie gelegd. U bent zelf dan weer een bron voor nieuwe infecties. Iemand met schimmelinfectie kan miljoenen sporen verspreiden, die heel lang besmettelijk blijven. |
|
